تو کجا بودی؟

 

خدایا!

آن هنگام که تمام وجود پسرک تمنا گشته بود

و بی پناه در دریاى اشک هایش غرق می شد

تو کجا بودى؟

آنگاه که روحش را تازیانه مى زدند

و او از نهایت معصومیت دم برنمى آورد

تو کجا بودى؟

آن دم که آوار اندوه بر سرش ویران گشت

و تمام چاره ى او بیچارگى بود

تو کجا بودى؟

شب هایی که نمازش سراسر تَر می شد 

و حتى دلِ ناسپاسان درگاهت به درد مى آمد

تو کجا بودى؟

آن لحظه که مرگ هم با پسرک بیگانه شده بود 

و التماس هاى چشم هایش را هیچ کس نمى دید

تو کجا بودى؟

پسرک رؤیا

سلام به تو که تنها مخاطب نامه های عاشقانه ام هستی

نامه هایى که هرگز خوانده نشد…

سلام به تو که تنها بهانه ى اشک هاى معصومانه ام هستى

اشک هایى که هرگز دیده نشد…

سلام به تو که تنها دلیل التماس های دردمندانه ام هستی

التماس هایى که هرگز شنیده نشد…

و سلام به تو که تک واژه ى تعبیر رؤیایم هستى

رؤیایى که هرگز به واقعیت نخواهد پیوست…

و لعنت به من که هنوز دوستت دارم…

آره یا نه

خدایا!

جوابش یک کلمه است؛

انتقامم رو ازش میگیری یا نه؟

...we are the same

 O 'GOD!

I hate smoking

so we are the same;

I love raining at autumn

so we are the same;

Nobody appreciates my soul

so we are the same;

I like others but no one likes me

so we are the same;

there is no hope for me to have a real friend

so we are the same;

Days and nights come and go

and nothing changes to me

so we are the same;

I cry with all my heart when I see

a sad little boy sweeping tears

so we are the same;

HOW SO YOU ARE ALWAYS HAPPY BUT I NEVER SMILE?