در خانه من پنجره ها می میرند

بر زیر و بمِ باغ، قلم می گیرند

این پنجره تصویر خیالی دارد

در خانه ی من مرگ توالی دارد

در خانه من سقف فروریختنی است

آغاز نکن، این الَک آویختنی است

بعد از تو جهانِ دگری ساخته ام

آتش به دهان خانه انداخته ام

من پای بدی های خودم می مانم

من پای بدی های تو هم می مانم

.

.

.

ل

    ع

        ن

            ت